Tańczący

Taniec inspirowany pracą malarską Henry Matisse'a pod tym samym tytułem wykonany został z gipsu. Dokładnie techniką narzutu gipsowego. Zaczynamy od wykonania stelażu z drutu; na nim będziemy modelować naszą kompozycję. Na drut narzucamy gips lub moczymy kawałki tkaniny w gipsie i owijamy drut. Dynamikę kompozycji uzyskujemy nie tylko poprzez ekspresję ruchu ale też poprzez fakturę, podkreśloną jeszcze patyną. Gotową kompozycję rzeźbiarską malujemy farbą akrylową i przecieramy mokrą szmatką aby uzyskać gradację koloru. Całość pokrywamy lakierem.

A to Taniec Matisse'a.

Jaka zima taki bałwan.

Zwykłego bałwana można spotkać wszędzie jak wiadomo,nawet gdy nie ma śniegu:) Ale zobaczyć takie bałwany jak poniżej można tylko przy pomocy twórczej wyobraźni.

Kontrast,określanie form podstawowych i tworzenie z nich kompozycji to nasze środki wyrazu plastycznego.

Wycięcie i naklejenie na czarny karton kontrastowej tektury  świetnie określa formę ale też tworzy fakturę na płaszczyźnie. Dodatkowo poprzez tapowanie białej farby gąbką wzbogacamy kompozycję oraz uzyskujemy jeszcze ciekawszą fakturę.

Takie bałwanki mogą nas cieszyć przez cały rok:)


A oto nasz tegoroczny bałwan;(
Tyle udało się nam zebrać śniegu. Cóż, jaka zima taki bałwan.

Dzieło przypadku

Tym razem zdamy się w naszych działaniach plastycznych na przypadek ( do pewnego stopnia oczywiście). Dużą rolę w tego typu działaniach odgrywa wyobraźnia dziecka i to co potrafi ono dostrzec w przypadkowej plamie.
Zaczynamy więc od rozlania niewielkiej ilości tuszu na kartkę po czym obracamy ją w taki sposób aby tusz spływał w różnych kierunkach. Dzieci mogą też rozdmuchiwać tusz przez rurki plastikowe.Utworzy się w ten sposób pewien kształt,w którym staramy się dostrzec coś konkretnego i tutaj potrzebujemy użyć wyobraźni.

    Oto nasza plama. Czy widzicie w niej coś ciekawego?

    Następnym krokiem będzie wprowadzanie koloru i dorysowywanie brakujących części naszej           kompozycji. My użyliśmy do tego pasteli olejnych.

My zobaczyliśmy Kaczkę Dziwaczkę, a raczej jej głowę.

    Co kryje się tutaj?

    Mamy pięknego motyla.

   Tu wyłania się lew ze wspaniałą grzywą.

    Mrówka

    Lis fenek.

    Ciekawa jestem co wy tutaj widzicie?



Tego rodzaju ćwiczenia znakomicie uruchamiają kreatywne,twórcze myślenie.Poprzez rozwiązywanie problemów plastycznych dzieci uczą się twórczego podejścia do innych życiowych sytuacji ( to zaowocuje po kilku latach pracy z dzieckiem).

Pokoik dziecka

Takie oto malowidła wysmarowaliśmy naszym dzieciom na ścianach. Zajęło to kilka dni, uzbrojeni w farby akrylowe dokonaliśmy dzieła nie wiekopomnego ( niedługo pokoik zamieni się w kuchnię i malowidła skończą swój żywot). Będzie żal ale pojawią się następne pokoje do pomalowania a świnka Peppa już tam się raczej nie pojawi;) 

Wyobraźnia dziecka

Pastele olejne to wdzięczny materiał dla dziecięcych prac ponieważ są one jakby formą pośrednią pomiędzy farbami a kredkami. Spoiwem  są tu oleje. Mają one też tę zaletę,że mieszają się ze sobą pozwalając tworzyć grubsze warstwy oraz uzyskiwać efekty przenikania się kolorów. Co tu dużo mówić;do pracy z dziećmi są po porostu wygodniejsze niż farby, mniej z nimi zachodu.
Poniżej prace inspirowane wyobraźnią wykonane techniką pasteli olejnych. Przedstawienie personifikacji zimy.Początek każdej pracy malarskiej to oczywiście kompozycja;odpowiednie rozmieszczenie wszystkich elementów na płaszczyźnie kartki.
Zaczynamy więc od szkicu,ogólnego zarysu kompozycji, później wprowadzając kolor i detale

Używajmy różnych odcieni w obrębie tej samej barwy to sprawi,że praca będzie ciekawsza.

Cóż,ta zima ma chyba jednak swoje uroki ( przynajmniej patrząc od strony plastycznej).